Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
Primum divisit ineleganter;

Duo Reges: constructio interrete. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Bork

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a
Cyro extructum rogum pertulisset.

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Reliqui sibi constiterunt, ut extrema cum initiis convenirent, ut Aristippo voluptas, Hieronymo doloris vacuitas, Carneadi frui principiis naturalibus esset extremum.
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Bork: Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Facete M.: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Optime, inquam.: Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Tuum credibile?: Prodest, inquit, mihi eo esse animo.
Optime, inquam.: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Bork: Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Si movente, quod tamen dicitis, nulla turpis voluptas erit, quae praetermittenda sit, et simul non proficiscitur animal illud modo natum a summa voluptate, quae est a te posita in non dolendo.